*عنوان ندارد

کم کم دارم به این نتیجه می رسم که هیچ وقت، ایده آل برای هیچ مردی نخواهم بود. 

چون اگر دلایلم برای انجام کاری منطقی باشد، انجامش خواهم داد و از موضعم عقب نشینی نخواهم کرد. چون معمولاً علاقه ای به تکیه کردن ندارم. چون هیچ موضوعی را بی دلیل نمی پذیرم و باور نمی کنم.

گویا همه اینها حس مردانگی می کُشد در مردها. گویا مردها دوست دارند که یک وقت هایی حرف شنوی داشته باشی و چشم گفتن، هر چند بی دلیل حالشان را خوب می کند، گویا بعضی وقت ها انجام یک کارهای پیش پا افتاده مثل عوض کردن لامپ سوخته در تقویت حس سوپرمن بودنشان موثر خواهد بود، گویا دلشان می خواهد یک وقتهایی حتی اگر حرف هایشان خیلی دور از ذهن باشد باور کنی و قند ته دلت آب شود!