*برده داری

بیکار شدم!

نه بهتره بگم اخراج شدم!

بله اخراج شدم!

اونم واسه چی؟؟؟؟واسه اینکه مریض شدم، اینقدر مریض که حتی رو پاهام نمی تونستم وایستم ، توی 48 ساعت 2 دوبار رفتم دکتر

و اما توضیح کارفرمای عزیز :
اگر بهت مرخصی دادیم می تونی یک ماه بری با حقوق اما وقتی می گیم نمیشه باید بیای ، می اومدی ما حالت رو می دیدیم بعد فوقش می گفتیم برو!!!!

یعنی این درکشون منو کشت ، خفه کرد

لازم به ذکره که بنده فقط 10-12 روز مرخصی استحقاقی طلب داشتم و این یعنی اینکه هیچ وقت بی دلیل و با دلیل نشده که سرکار نرم و نکته بعدی اینه که هر وقت تا هر ساعتی که کار بود بی هیچ منتی موندم و در بیشتر مواقع حتی اضافه کاری هم نگرفتم چون مدتی که مجبور بودیم بیشتر کار کنیم زمانی بود که شرکت در شرایط بحران بود داشت ورشکست می کرد ، همه دست به دست هم دادیم و از بحران اومد بیرون ، حالا که همه چی آرومه ، همه چی رو به راهه با یه روز مریضی :

-سر ماه تشریف بیارید واسه تسویه!!!

بازم لازم به ذکره که دقیقا همین پنجشنبه واسه کارای مثبتی که انجام داده بودم تشویقی گرفتم و این یعنی اینکه واسه شون مثبت بودم !

پس چی شد از پنجشنبه تا شنبه؟؟

حالم خوب نیست!

واسه اینکه باید از اول صبح روزنامه بگیرم به هزار جا زنگ بزنم و سر بزنم

واسه اینکه پیدا شدن کار یه قسمت قضیه س و امنیت محیط کاری واسه من دختر یه قسمت دیگه قضیه

واسه اینکه فکر می کنم چرا باید اینهمه انرژی میذاشتم؟

خیلی خسته م خیلی

فکر می کردم دروان برده داری تموم شده

اما از دیروز دقیقا حس می کنم نزدیک به یکسال برده بودم خودم فکر می کردم اگه یه کاری بیشتر انجام می دم و مزدشو نمیگیرم یه عمل انسانی هست و از سر دوستیه

برده بودم که میگن بمیر ولی کار ما رو انجام بده!که وظیفه داری تحت هر شرایطی کار کنی...

و مثل همیشه باید بگم:

این نیز بگذرد...