*اولین و آخرین ...

*اول اینکه از جایی که رفتم واسه مصاحبه زنگ نزدند و این یعنی اینکه مقبول واقع نشدم ! اینقدر اون روز حرص خوردم که یه کم تیپم غیر رسمیِ اون وقت کارمندهای اون شرکت همه قرتی ، مانتوها کوتاه و رنگی و همگی با شال و روسری بودند !

*دیروز از ظهر تا عصر با دوست عزیزم بودم ، برنامه کرج رفتنشون کنسل شد ، با هم رفتیم ناهار خوردیم ، بعدشم رفتیم پارک آب و آتش و پل طبیعت ، خیلی خوب بود ، مخصوصاً که بعد از بارندگی هوا اونقدر آلوده نبود که نشه از اون بالا شهر رو دید .

داشتن دوست خوب نعمته واقعاً و من تمام دیروز تو این فکر بودم که کاش اینقدر از هم دور نبودیم !!!!

یه چیزی که توی رابطه دوستم و همسرش نظرم رو خیلی جلب کرد این بود که وقتی داشتن صحبت می کردن که مثلا :

-شش ماه پیش بود که فلان کار رو کردیم ، آره مهدی شش ماه پیش بود نه ؟

-آره عزیزم شش ماه پیش بود .

یا برعکسش اگه آقا موضوعی رو تعریف می کرد آخرش می گفت :

- مریم همین جوری بود دیگه نه ؟

- آره عزیزم !

مدام در حال اشتراک گذاشتن نظرهاشون و کارهاشون بودند ، در مورد کوچکترین تصمیمات از همدیگه نظر می خواستند و آخرش باهم تصمیم می گرفتند و جالب بود که این رفتارشون ، صمیمیت و احترامی که بین شون بود خیلی طبیعی بود ، من که واقعا لذت بردم ، رابطه شون بیشتر از اینکه عاشقانه باشه ، یه جور دوست داشتن و احترام عمیق بود . 

شاید چون این دوست من از بین تمام دوستهام تنها کسی بود که سال اول - دوم دانشگاه برای اولین بار با آقا مهدی دوست شد و این اولین رابطه اینقدر ادامه پیدا کرد که شد آخرین و بالاخره پارسال به ازدواج ختم شد . شاید هم ویژگی های خاص اخلاقی خودش مثل مهربونی زیاد ، صبوری ، خوش اخلاقی و اینکه چیزی به اسم حسادت و کینه تو وجودش نیست باعث شده که رابطه شون اینجوری باشه ...

در هر حال خیلی خوشحالم به خاطر این زندگی ، این آرامش و خوشبختی که نصیب بهترین دوستم شده ...