*ماه هیچگاه پشت ابر نمی ماند!

فردا روزی است مثل همه روزها،با تفاوتی کوچک!فردا ابرهای ابهام کنار می روند و حقیقتی آشکار می شود،حقیقتی که پنهانش کرده بودم گاهی هم انکارش.آنقدر به همه دروغ گفته ام که خودم هم داشتم باورش می کردم،اما ماه همیشه پشت ابر نمی ماند،فردا ابرهای ابهام کنار می روند و تو سعی می کنم آرامم کنی،می گویی اتفاقی نمی افتد ، می گویی خدا بزرگ است!سعی می کنی قاطعانه و بی تردید کلماتت را ادا کنی ، صدایت نمی لرزد ، بین کلمات هم مکث نمی کنی ولی در پس کلماتت تردید را می شود حس کرد.

از هر چیزی که بدت بیاید سرت می آید ، فردا سرم می آید چیزی که همه عمر از آن بیزار بودم و تو سعی می کنی که آرامم کنی و می گویی اتفاقی نمی افتد ، می گویی خدا بزرگ است!

چند سال پیش حتی برای لحظه ای در باورم نمی گنجید که این چنین شود اما از هر چیزی که بدت بیاید سرت می آید ، فردا سرم می آید چیزی که همه عمر از آن بیزار بودم.

من از گذر این ثانیه ها وحشت دارم!