*غر نوشت !!

چقدر دلم برای اینجا نوشتن تنگ شده !

این را دیشب توی تاکسی فهمیدم وقتی مغزم داشت منفجر میشد از حرفهایی که باید می نوشتمشان ،

شاید دست دست کردنم برای نوشتن این بود که دلم می خواست اولین پست سال جدید ، جدید باشد ! غر نداشته باشد ،

اما خب این روزها برخلاف ظاهر خندانم توی سرم یک دنیا غم دارم ، اصلا تازگی ها فهمیده ام که وقت هایی که بیشتر می خندم بیشتر غمگینم ، حالا چرایش را نمی دانم ...

دلم می خواهد بنویسم ، از همه اتفاقات این چند وقت اخیر ، از ناراحتی هایم ، از دلتنگی هایم برای خودم ، از او که تازگی ها تمام تلاشش را می کند که یاد بگیرد بهتر دروغ بگوید ، از کارهای بی شمار و تمام نشدنی شرکت ، از بد خوابیدن هایم ، از این احساس پوچی که هر روز دارد بیشتر وجودم را پر می کند ، از اینکه مدتی ست به فکر یک برنامه سرگرم کننده برای آخر هفته آینده هستم تا اگر مثل پارسال دچار آلزایمر موقتی شد زیاد غصه نخورم ، گریه نکنم و شدت فرو دادن بغض هایم گلو درد نگیرم ...

چقدر حرف دارم اما نوشتن همین چند خط بیشتر از سه ساعت طول کشید ، اینقدر که بین تایپ هر کلمه هزاران بار هزاران کار دیگر پیش آمد.

خیلی خسته ام ...