*رویا یا آرزو!!!

یک نورِ دلنشین از جنس امید دلم را روشن کرده!

ده روزی می شود که رویاهایم تبدیل شده اند به آرزوهای دور و دراز اما دست یافتنی.

ده روزی می شود که آرزوهایم را دنبال می کند و لبخند می زنم و توی دلم قند آب می شود.

فردا شاید نیمی از راهِ رسیدن به آرزوهایم طی شود، شاید هم نور امید تابیده شده توی دلم خاموش شود!!!

می دانم حتی اگر خاموش شود باز هم گاهی توی ذهنم رویا می بافم و مثل همین امروز صبح، مثل همین ده روز، با بافتنشان لبخند می زنم...

رویا بافی باشد یا آرزوهای دور و دراز! فرقی نمی کند من برای رسیدن به تک تکشان تلاش خواهم کرد و ایمان دارم یک روزی، یک جایی به دستم خواهند آمد، حتی اگر آن روز فراموش کنم که دست آورد امروزم آرزوهای دیروزم بوده....